Kripto risk kültüründe bir öz değerlendirme: Ana para koruması ve yeni fonlama paradigmaları

Geçmiş döngülerde, Sonic (eski Fantom) blok zinciri kurucusu Andre Cronje “DeFi kralı” olarak anılıyordu.

Şimdi ise, bu eski kral yeniden sahneye çıkıyor ve kripto piyasasına yeni bir finansman paradigması getiriyor.

Günümüzde son derece temkinli bir piyasa ortamında, Flying Tulip geçen ay yaklaşık 200 milyon dolar tutarında bir tohum aşaması finansmanı tamamladı ve halka arz yoluyla ek olarak 800 milyon dolar toplamayı planlıyor. Böylece toplam fonlama büyüklüğü 1 milyar dolar değerlemesine ulaşacak.

Nasıl başardı?

AC’nin en yeni projesi — Flying Tulip, “tam yığın zincir üstü finans piyasası” olarak konumlanıyor ve tek bir risk ve fiyatlandırma modeliyle spot, borçlanma, perpetual sözleşmeler gibi fonksiyonları entegre etmeyi amaçlıyor. Teknolojik olarak ise hibrit AMM (otomatik piyasa yapıcı) + emir defteri, volatilite ayarlı borçlanma ve çapraz zincir desteği vurgulanıyor.

Daha sade bir ifadeyle, hedefleri “aynı teminat birimi”nin farklı fonksiyonlar arasında yeniden kullanılmasını sağlayarak sermaye verimliliğini artırmak.

Projenin en yenilikçi yönü ise — finansman mekanizmasının tersine çevrilebilir olması, yani “tüketilmeyen finansman” modeli. Bu modelin temel unsurları şunlar:

• Zincir üstü geri alma hakkı: Flying Tulip’in finansman yapısı, “zincir üstü geri alma hakkı” (on-chain redemption right) içeriyor. Bu, yatırımcıların belirli koşullarda token yakarak ilk yatırımlarını geri alabilmesini sağlar. Tüm özel ve halka açık yatırımcılar, her zaman kullanabilecekleri geri alma hakkına sahip (benzer şekilde kalıcı satım opsiyonu gibi). Bu sayede, yatırım tutarını geri alabilirler ve “düşüşte sınırlı, yükselişte potansiyel kazanç” sağlayan asimetrik bir getiri yapısı ortaya çıkar.
• Geri alma mekanizması: Denetlenmiş akıllı sözleşmeler aracılığıyla, hız sınırları ve kuyruk sistemiyle, ödeme kabiliyetini güvence altına alır.
• Fonların kullanımı: Toplanan fonlar doğrudan harcanmaz; Aave, Ethena, Spark gibi protokollerde yaklaşık %4 yıllık getiri sağlayacak şekilde yatırılır.
• Nakit akış planı: Kısmi fonlar düşük riskli DeFi stratejileri veya yapılandırılmış ürünlere yatırılır, böylece gelirleri operasyon giderleri ve geri alma taleplerini karşılamaya yönlendirilir.
• Risk izolasyonu: Geri alma rezervleri ile operasyon fonları ayrılır, böylece güvenlik sağlanır.

Bu modelde, finansman sağlanan fonlar kendileri tam kalır; gelirler ise operasyonu desteklemek için kullanılır. Bu sayede, “ana para yerine gelir” ile projenin devamı sağlanır.

Teşvik açısından, FT ekibi yeni ve yenilikçi bir teşvik modeli benimser. Bu model, önde gelen merkeziyetsiz borsa platformu hyperliquid’in yaklaşımını referans alır ve buna dayanarak şu teşvik ve geri alım mekanizmalarını ortaya koyar:

• Sıfır başlangıç dağılımı: Ekip, başlangıçta token dağılımı almaz; protokol gelirleriyle açık piyasada geri alım yapar ve gelir sağlar.
• Gelire bağlılık: Ekip kazancı, tamamen protokolün gerçek kullanımına ve uzun vadeli performansına bağlıdır.
• Sürekli geri alım: Tüm gelir kaynakları (işlem ücretleri, borçlanma faiz farkları, stabil coin getirileri vb.) token geri alımı ve yakımı için kullanılır.
• Şeffaflık: Geri alım planları belirli zaman çizelgeleriyle duyurulur, böylece geleneksel projelerde görülen gizli token salınımı önlenir.
• Sabit arz ve deflasyon mekanizması: FT toplam arzı 10 milyar token ile sınırlandırılmıştır. 1 dolar teminat karşılığında 10 token alınır, enflasyon yoktur; deflasyon mekanizmasıyla token kıtlığı ve sahiplerin değeri artırılır.

Bu finansman şeklinin özü şudur: Yatırımcılar, her zaman ana paralarını geri alabilecekleri uzun vadeli satım opsiyonları satın alır. Proje ise, düşük riskli DeFi getirileriyle operasyonlarını finanse eder.

Yani, bu yatırımda, yatırımcılar her zaman tokenlerini karşılık gelen dolar (veya stabil coin) ile değiştirebilir. Toplanan 200 milyon dolar, düşük riskli DeFi getirisi sağlayan stratejilere (Aave, Ethena, Spark gibi) kilitlenir ve yaklaşık %4 yıllık getiri sağlar. Bu da, 1 milyar dolar toplanırsa, yılda yaklaşık 40 milyon dolar gelir elde edilerek operasyon giderleri karşılanır.

Bu sayede, toplanan fonlar temel sermaye olarak kalır; yalnızca pasif getiriler kullanılarak projenin devamı sağlanır. Projenin sürdürülebilirliği ise, platformun gelir üretimine bağlıdır ve böylece uzun vadeli kendi kendine yetebilir hale gelir.

Yatırımcılar açısından, finansmana katılım, fırsat maliyetini göze almaktır. Bu model, projenin geleneksel finansman yöntemlerinden ayrılan temel yenilik noktasıdır. Yani, yatırımcılar sadece fırsat maliyetini üstlenir; ancak, boğa piyasasında, bu modelin gelişiminin yavaş olabileceği ve bazı fonların daha yüksek getiri arayışıyla geri çekilebileceği öngörülür.

Şu ana kadar açıklanan veya yatırımcılar arasında söylenti halinde olan kurumlar arasında şunlar bulunuyor: Brevan Howard Digital, CoinFund, DWF Labs, FalconX, Hypersphere, Lemniscap, Nascent, Republic Digital ve diğerleri.

Proje açısından ise, bu yöntem sürdürülebilir bir fon havuzu ve istikrarlı nakit akışı kurar. Gelecekte, diğer projelerin de kurumsal fonlar çekmek istemesi halinde, benzer ana para koruma ve getiri bağlantılı mekanizmalar sunması gerekebilir. Bu da, ekip kazancını ve platform kullanımını bağlayarak, erken satışların önüne geçmeyi amaçlar. Bu, sektörün “gelir geri alımı” ve “performans hizalanması” finansman modellerine geçişini teşvik eder.

Her ne kadar, projenin başarısı nihayetinde temel ürününün piyasada rekabeti kazanmasına bağlı olsa da, bu modelin zamanla olumlu bir döngü yaratması beklenir. Bu yaklaşım, yeni girişimlere daha yüksek bir başlangıç noktası sağlayabilir ve sektörün finansman standartlarını yeniden şekillendirebilir.