Çapraz köprülerde güvenlik ikilemi: Mitosis, diğerlerinin başaramadığını mı başarıyor?

Köprüler yıllardır kripto endüstrisinin Achilles topu oldu. Wormhole, Ronin, Poly Network… yüz milyonlarca dolarlık hırsızlıkların listesi uzundur. Sorun ne? Zincirler arası her transfer bir zayıflık noktasıdır ve hackerlar bunu çok iyi biliyorlar.

Mitosis'in farklı oynaması

Geleneksel bir köprü olarak varlıkları doğrudan taşımak yerine, Mitosis farklı bir şey yapar: (Vaults) kullanır + Hub'da varlıkların ihraç edilmesi. Temelde, kullanıcının varlıklarını standartlaştırılmış sertifikalara soyutlar ve ardından çapraz geri alımları partiler halinde işler.

Teorik avantaj açıktır: zincirler arası daha az bireysel arama = daha az saldırı noktası. Güzel bir ses çıkarıyor. Ayrıca, Hyperlane ile entegrasyonu modüler bir iletişim katmanı ekliyor, bu da teorik olarak güvenlik yedekliliğini artırıyor.

Riskler hala burada

Ama her şey güllük gülistanlık değil. Parti işleme, bir şeyler ters giderse etkinin üssel, lineer olmayacağı anlamına geliyor. Ve belirsizliği artıran başka faktörler de var: MITO'nun serbest bırakılma hızı, volatilite zirveleri sırasında likidite yönetimi.

Somut verilere göre: MITO, yaklaşık $0.25 seviyesinden işlem görüyor, 24 saatlik işlem hacmi ise $500 milyon civarında. Bu, sermaye akışının onu daha cazip bir potansiyel hedef haline getirdiği anlamına geliyor.

Katmanlı savunma

Mitosis'in fark yarattığı yer sinerjidir: mekanizma tasarımı, standartlaştırılmış varlıklar aracılığıyla maruziyeti azaltırken, dış ortaklıklar (EigenLayer, Hyperlane), mesajlaşma düzeyinde birden fazla savunma hattı inşa eder.

Gerçek dünyada çalışıyor mu? Bunu test etmek gerekiyor. Dayanırsa, gerçekten “kara delik” gölgesinden çıkan ilk köprü olabilir.