Bu birkaç yıl boyunca kripto piyasasında gezindim, tasfiye hikayeleri o kadar çok ki bir kitap yazabilirim.
Son zamanlarda bir arkadaşım bana özel mesaj attı, hesabında sadece birkaç bin USDT kaldığını ve geri dönüş yapıp yapamayacağını sordu. Daha kötü durumda olanlar da var, birkaç yüz USDT ile ne yapacaklarını bilmiyorlar. Açıkçası, bu tür mesajlar gördükçe aklıma bir kardeşim gelir.
Onu diyelim ki eski Lin. Üç yıl önce bir yaz günü, hesabındaki Anapara 20 bin dolardan dört haneli rakamlara düştü, üç aydan az bir sürede. O dönemde yaptığı işlemler tam anlamıyla ders kitabı ters örneklerdi—Boğa piyasasında tam pozisyon, ayı piyasasında panikleyip zarar kesmek, aklında tek bir düşünce vardı: "Hızlıca geri kazanmalıyım." Peki sonuç? Tasfiye Ol sık sık yaşanır hale geldi.
Sonra bana geldiğinde, adeta ruhunu kaybetmiş gibiydi. "İşte kurtaramıyorum galiba?" diye sordu.
O zaman ona gerçekten dürüstçe söyledim: "Seni kurtaran hiçbir zaman boğa koşusu değil, hiçbir gizli haber de değil, kendi işlem sistemindir."
Sonra birlikte yukarı çıkmaya başladık.
**Birinci adım: Kanamayı durdur**
Tüm pozisyonlarını kapatmasını söyledim. Üç gün boyunca piyasa verilerini bile açmadı. Kalan paranın sadece iki katını deneme amaçlı kullandı. Neden? Çünkü şu anda para kazanma zamanı değil, zararı durdurmayı öğrenme zamanı. Hesap dayanabilirse, ruh hali yavaş yavaş stabilize olur.
**İkinci adım: Duygularla hareket etmeyi bırak**
Ona katı kurallar koydum. Sadece BTC, ETH gibi ana akım Token’lara dokunacak, duyduğun alts’leri hiç görmeyecek. Her işlem öncesinde üç soruyu cevaplaması gerekiyordu: Giriş sebebim nedir? Stop-Loss (SL) seviyem nerede? Hedef fiyatım nedir?
İşlem sonrası da bir değerlendirme notu yazmalı.
Bir ay boyunca bu kurallara uyduktan sonra, kendisi bile güldü: "Ben aslında piyasadan değil, kendi dürtülerimden dolayı zarar görmüşüm."
**Üçüncü adım: Anapara hayatıdır, getiri ise mermi**
Bu, sık sık vurguladığım ilkedir.
Sadece para kazandığında pozisyonunu artırmalısın, zarar ettiğinde ise hemen ölçek küçültmelisin. Birkaç kazançlı işlem yaptıktan sonra bile, zorunlu olarak bir gün dinlenmelisin—çünkü çoğu insan ardışık kazançlarda kendini kaptırır ve bir anda eski haline döner.
Getiriyle daha büyük kazançlar peşinde koş, ama Anapara her zaman güvende olmalı.
Bu yöntem kulağa basit geliyor mu? Basit. Ama bunu yapabilen çok az kişi var. Eski Lin, altı ay içinde hesabını dört haneli rakamlardan beş haneli rakamlara çıkardı, şu anda ise geri dönüşü ve fazlası var.
Eğer şu anda dipteysen, unutma: küçük Anapara bir dezavantaj değil, sabırsızlık ise. Yavaş ol, hayatta kal, fırsatlar her zaman var.
This page may contain third-party content, which is provided for information purposes only (not representations/warranties) and should not be considered as an endorsement of its views by Gate, nor as financial or professional advice. See Disclaimer for details.
13 Likes
Reward
13
6
Repost
Share
Comment
0/400
RealYieldWizard
· 4h ago
enayiler asla ölmez, en kötü durum yarışmasının birincisi
View OriginalReply0
RugResistant
· 20h ago
bu deseni çok fazla gördüm... açgözlülük, herhangi bir ticaret sistemindeki en büyük zayıflıktır, dürüst olmak gerekirse.
View OriginalReply0
GateUser-e51e87c7
· 11-05 04:51
Eski enayiler her şeyi doğru söylüyor, örnek alınmalı.
Bu birkaç yıl boyunca kripto piyasasında gezindim, tasfiye hikayeleri o kadar çok ki bir kitap yazabilirim.
Son zamanlarda bir arkadaşım bana özel mesaj attı, hesabında sadece birkaç bin USDT kaldığını ve geri dönüş yapıp yapamayacağını sordu. Daha kötü durumda olanlar da var, birkaç yüz USDT ile ne yapacaklarını bilmiyorlar. Açıkçası, bu tür mesajlar gördükçe aklıma bir kardeşim gelir.
Onu diyelim ki eski Lin. Üç yıl önce bir yaz günü, hesabındaki Anapara 20 bin dolardan dört haneli rakamlara düştü, üç aydan az bir sürede. O dönemde yaptığı işlemler tam anlamıyla ders kitabı ters örneklerdi—Boğa piyasasında tam pozisyon, ayı piyasasında panikleyip zarar kesmek, aklında tek bir düşünce vardı: "Hızlıca geri kazanmalıyım." Peki sonuç? Tasfiye Ol sık sık yaşanır hale geldi.
Sonra bana geldiğinde, adeta ruhunu kaybetmiş gibiydi. "İşte kurtaramıyorum galiba?" diye sordu.
O zaman ona gerçekten dürüstçe söyledim: "Seni kurtaran hiçbir zaman boğa koşusu değil, hiçbir gizli haber de değil, kendi işlem sistemindir."
Sonra birlikte yukarı çıkmaya başladık.
**Birinci adım: Kanamayı durdur**
Tüm pozisyonlarını kapatmasını söyledim. Üç gün boyunca piyasa verilerini bile açmadı. Kalan paranın sadece iki katını deneme amaçlı kullandı. Neden? Çünkü şu anda para kazanma zamanı değil, zararı durdurmayı öğrenme zamanı. Hesap dayanabilirse, ruh hali yavaş yavaş stabilize olur.
**İkinci adım: Duygularla hareket etmeyi bırak**
Ona katı kurallar koydum. Sadece BTC, ETH gibi ana akım Token’lara dokunacak, duyduğun alts’leri hiç görmeyecek. Her işlem öncesinde üç soruyu cevaplaması gerekiyordu: Giriş sebebim nedir? Stop-Loss (SL) seviyem nerede? Hedef fiyatım nedir?
İşlem sonrası da bir değerlendirme notu yazmalı.
Bir ay boyunca bu kurallara uyduktan sonra, kendisi bile güldü: "Ben aslında piyasadan değil, kendi dürtülerimden dolayı zarar görmüşüm."
**Üçüncü adım: Anapara hayatıdır, getiri ise mermi**
Bu, sık sık vurguladığım ilkedir.
Sadece para kazandığında pozisyonunu artırmalısın, zarar ettiğinde ise hemen ölçek küçültmelisin. Birkaç kazançlı işlem yaptıktan sonra bile, zorunlu olarak bir gün dinlenmelisin—çünkü çoğu insan ardışık kazançlarda kendini kaptırır ve bir anda eski haline döner.
Getiriyle daha büyük kazançlar peşinde koş, ama Anapara her zaman güvende olmalı.
Bu yöntem kulağa basit geliyor mu? Basit. Ama bunu yapabilen çok az kişi var. Eski Lin, altı ay içinde hesabını dört haneli rakamlardan beş haneli rakamlara çıkardı, şu anda ise geri dönüşü ve fazlası var.
Eğer şu anda dipteysen, unutma: küçük Anapara bir dezavantaj değil, sabırsızlık ise. Yavaş ol, hayatta kal, fırsatlar her zaman var.