Geçen yılki o piyasa dalgası beni direkt yere serdi—2 milyon, işte böyle gitti. O zaman gerçekten dayanamadım, telefonu fırlattım, tüm yazılımları kaldırdım, ben de neredeyse bir buçuk ay boyunca yatakta kaldım. Bu hayatta bir daha ticaretle uğraşmayacağımı sanmıştım.

Ama içimde hep bir enerji var.

Bu yılın başında, tekrar geri döndüm. Hesap bakiyem: 23 bin U. Kendime sert bir söz verdim - ya bu sefer döneceğim ya da tamamen pes edip bırakacağım.

Sonuç ne? Bu kadar az sermaye ile, 80.000'e, 120.000'e kadar geldim, şimdi hesabımda 550.000 U var.

Neye dayanıyorsun? Şans değil, sonuna kadar sıkı bir şekilde tutulan birkaç katı kural var:

**Birinci madde, pozisyon yönetimi hayati önemdedir.** Tam pozisyonda oynama mı? Bu intihar demektir. Benim üst sınırım her zaman %40'ta kalır, kalan para ise hayatta kalmak içindir. Eğer tasfiye olmazsam, her zaman kendimi toparlama fırsatım olacaktır.

**İkincisi, piyasa ile ters gitmeyin.** Yükseldiğinde güçlü varlıklara yönelin, düştüğünde kararlı bir şekilde kısmi satış yapın, asla zirve tahmin etmeyin veya dip aramayın. Rüzgar doğruysa, on dakikada beş bin U kazanmak hayal değil.

**Üçüncü madde, rulo düşünce çekirdektir.** Her kazançta sadece %30'unu al, devam et, geri kalanını hemen çekip al. Küçük bir sermaye bile kar topuna dönüşebilir.

Böylece, o zaman kaybettiğim 2 milyon, yavaş yavaş geri kazandım ve üzerine on binlerce U kazandım.

Birçok insan iflas etmiyor çünkü piyasa çok sert, kendi aceleciliğinden. Hızla zengin olmayı düşünmek, en hızlı ölüme yol açar. Gerçekten durumu tersine çevirebilecek iki şey var - icra gücü ve öz disiplin.

Pazar her zaman fırsatlardan eksik değildir, eksik olan ise çekiciliğe dayanabilecek ve dişini sıkıp direnebilecek kişilerdir.