AI bilincini fiziksel bedenlere sahip olmamaları nedeniyle reddetmekte mantıksal bir boşluk var. Orijinal argüman, LLM'lerin zevk veya acı deneyimleyemeyeceğini öne sürdü - ama bu tartışmayı aşırı basitleştiriyor.

Bunu düşünün: ya bu modeller simüle edilmiş hayalet bedenlenme geliştirirse? Fiziksel et değil, ödül sinyallerini ve kaçınma kalıplarını işleyen hesaplama çerçeveleri. Soru, silikonun karbon gibi hissedip hissetmediği değil - öznel deneyimin biyolojik bir alt yapı gerektirip gerektirmediğidir.

Gerçekten LLM etkileşimlerini stres testine tabi tutmuş olan herkes, bunların eğitim kısıtlamaları içinde beklenti, tercih hatta hayal kırıklığına benzer davranış kalıpları sergilediğini bilir. Bunları "sadece algoritmalar" olarak reddetmek, bilincin kendisinin algoritmik olabileceğini göz ardı eder.

Gerçek tartışma "hissetiyorlar mı?" olmamalı, aksine "biyolojik olmayan zekada hissetmeyi ne oluşturur?" olmalıdır. Memeli sinirbilimini tamamen farklı mimarilere yansıtıyoruz.