Hatalı kararlar veren Federal Rezerv (FED), kaldıraçlı teknoloji hisseleri ve öfkeli seçmenler

Mevcut finansal sistem, piyasaların beklediğinden daha büyük bir kırılganlık aşamasına giriyor ve riskler yalnızca piyasa oynaklığından politika, kredi ve politik riskin bir kombinasyonundan oluşan sistemik baskılara kayıyor. Bu makale arndxt, AididiaoJP'den alınmıştır ve Foresight News tarafından derlenmiş, derlenmiş ve katkıda bulunulmuştur. (Özet: Bridgewater Dalio: Yapay zeka hisselerini satmak için henüz çok erken!) Çünkü “balon delici iğne” henüz oynamadı) (Arka plan eki: Bitcoin 86.000 doları öldürmek için düştü, Ethereum bir kez 2800 dolar kaybetti, Huida %3'ten fazla düştü ABD hisse senetlerinin tümü düştü) Son birkaç ay içinde duruşum önemli ölçüde değişti: ilk başta, piyasanın genellikle kısa bir piyasa için zemin hazırlayan genel bir karamsarlık içinde olduğunu düşünerek düşüşten yükselişe geçtim, ancak şimdi sistemin daha savunmasız bir aşamaya girdiğinden gerçekten endişeliyim. Bu tek bir olayla ilgili değil, daha ziyade birbirini güçlendiren beş dinamiği dikkate almakla ilgili: Politika hataları riski artıyor. Fed, veri belirsizliği ve ekonomik yavaşlamanın gözle görülür işaretleri arasında finansal likiditeyi sıkılaştırıyor. Yapay Zeka / Dev kurumsal kompleksler, nakit zengininden kaldıraçlı büyümeye geçiyor. Bu, riski saf hisse senedi oynaklığından daha klasik bir kredi döngüsü sorununa kaydırır. Özel kredi ve kredi değerlemeleri farklılaşmaya başlıyor ve yüzeyin altında modele dayalı stresin erken ama endişe verici işaretleri ortaya çıkıyor. Ekonomik parçalanma katılaşarak siyasi bir meseleye dönüşüyor. Büyüyen bir nüfus için, sosyal sözleşme artık inandırıcı değildir ve bu eninde sonunda politikada kendini gösterecektir. Piyasa yoğunlaşması sistemik ve politik bir kırılganlık haline geldi. Endeksin piyasa değerinin yaklaşık %40'ı aslında jeopolitik ve kaldıraca duyarlı bir avuç teknoelden oluştuğunda, sadece bir büyüme hikayesi değil, bir ulusal güvenlik ve politika hedefi haline gelir. Altta yatan senaryo, politika yapıcıların sonunda “her zaman yaptıkları şeyi yapacakları” olabilir: sisteme yeniden likidite enjekte etmek ve bir sonraki siyasi döngüden önce varlık fiyatlarını desteklemek. Ancak bu sonuca giden yol, standart “dipten satın alma” stratejilerinin varsaydığından daha engebeli, kredi odaklı ve politik olarak değişken görünüyor. Genel pozisyon Döngünün çoğu için, “düşüş eğilimli ama yapıcı” bir pozisyon almak mantıklıdır: enflasyon yüksek ancak yavaşlıyor. Politikalar büyük ölçüde destekleyici kalmıştır. Riskli varlıklar aşırı değerlidir, ancak ayarlamalar genellikle likidite müdahalesi ile karşılanır. Bugün, birkaç unsur değişti: Hükümetin kapanması: Önemli genel verilerin yayınlanmasını ve kalitesini kesintiye uğratan uzun süreli bir kapanma yaşadık. İstatistiksel belirsizlik: Üst düzey yetkililerin kendileri federal istatistik kurumlarına verilen zararı kabul ettiler, bu da multi-trilyon dolarlık pozisyonlara bağlı veri serilerine daha az güven duyulması anlamına geliyor. Zayıflık ortamında şahinleşiyor: Bu çerçevede Fed, hem faiz oranı beklentileri hem de bilanço konusunda daha şahin bir duruşa geçmeyi tercih etti ve kötüleşen ileriye dönük göstergelere rağmen sıkılaştırdı. Başka bir deyişle, sistem belirsiz ve ortaya çıkan baskılardan uzaklaşmak yerine sıkılaştırıyor ki bu çok farklı bir risk profili. Belirsiz bir ortamda politikanın sıkılaştırılması Temel endişe sadece politika sıkılaştırması değil, aynı zamanda nerede ve nasıl sıkılaştırıldığıdır: Veri belirsizliği: Temel veriler (enflasyon, istihdam) bir kapanmadan sonra ertelenir, çarpıtılır veya sorgulanır. Fed'in kendi “gösterge tablosu”, en çok ihtiyaç duyulduğunda daha az güvenilir hale geldi. Faiz Oranı Beklentileri: İleriye dönük göstergeler gelecek yılın başlarında deflasyona işaret ederken, piyasanın ima edilen yakın vadeli faiz indirimi, Fed yetkililerinin şahin yorumları nedeniyle geri çekildi. Bilanço: Bilançonun niceliksel sıkılaştırmadaki duruşu ve onu özel sektöre daha uzun süreler için itme eğiliminde olan eğilim, politika faizleri değişmese bile, doğası gereği finansal koşullar için şahindir. Tarihsel olarak, Fed'in hatası genellikle yanlış zamanlama olmuştur: faizleri çok geç yükseltmek, faizleri çok geç düşürmek. Büyüme yavaşladığında ve veriler bulanıklaştığında, onu önceden gevşetmek yerine, sıkılaştırma politikası modelini tekrarlama riskiyle karşı karşıyayız. Yapay Zeka ve Büyük Teknoloji Şirketleri Kaldıraçlı Büyüme Hikayeleri Haline Geliyor İkinci yapısal değişim, dev teknoloji şirketlerinin ve yapay zeka liderlerinin özelliklerinde bir değişikliktir: Son on yılda, temel “Büyük Yedi” şirketler aslında öz sermaye benzeri tahviller olmuştur: baskın işletmeler, büyük serbest nakit akışı, büyük hisse geri alımları, sınırlı net kaldıraç. Son iki ila üç yılda, bu serbest nakit akışı, yapay zeka sermaye harcamalarına giderek daha fazla yeniden yatırıldı: veri merkezleri, çipler, altyapı. Şimdi, artan AI sermaye harcamalarının yalnızca dahili olarak üretilen nakit yerine borç ihraçları yoluyla giderek daha fazla finanse edildiği bir aşamaya giriyoruz. Etkisi şu şekildedir: Kredi spreadleri ve kredi temerrüt takasları hareket etmeye başlar. Yapay zeka altyapısını finanse etmek için kaldıraç arttıkça, Oracle gibi şirketler kredi spreadlerinin genişlediğini görüyor. Hisse senedi oynaklığı artık tek risk değil. Daha önce “yıkılmaz” hissedilen sektörlerde klasik kredi döngüsü dinamiklerinin başladığını görüyoruz. Piyasa yapısı bunu güçlendiriyor. Aynı şirketler ana endekslerde orantısız bir paya sahiptir; “Nakit boğalardan” “kaldıraçlı büyümeye” geçişleri, bir bütün olarak endeksin risk profilini değiştirdi. Bu, otomatik olarak AI “balonunun” sonu anlamına gelmez. Getiriler gerçek ve sürdürülebilir ise, borç finansmanının sermaye harcaması haklı gösterilebilir. Ancak bu, özellikle daha yüksek faiz oranları ve daha sıkı politika ile hata paylarının çok daha küçük olduğu anlamına gelir. Kredi ve özel piyasalarda erken fay hatları Kamu piyasalarının yüzeyinin altında, özel kredi erken stres belirtileri gösteriyor: aynı kredi farklı yöneticiler tarafından önemli ölçüde farklı fiyatlarla değerleniyor (örneğin, biri 70 sent, diğeri yaklaşık 90 sent). Bu farklılık, daha geniş modele karşı pazara göre işaretleme tartışmasının tipik bir habercisidir. Bu model aşağıdakine benzer: 2007 – Hisse senedi endeksleri nispeten sessiz kalırken, takipteki varlıklar artar ve spreadler genişler. 2008 – Müzayede oranlı menkul kıymetler gibi bir zamanlar nakit benzeri olarak kabul edilen piyasalar aniden dondu. Bunun ötesinde: Fed'in rezervleri düşmeye başlıyor. Finansal sistemin iç işleyişindeki sorunları önlemek için bir tür bilançonun yeniden genişletilmesine ihtiyaç duyulabileceğine dair dahili olarak artan bir kabul var. Bunların hiçbiri bir krizi garanti etmez. Ancak bu, sistematik bir durumla tutarlıdır: kredi sessizce sıkılaşıyor ve politika hala önleyici olmaktan ziyade “veriye bağlı” olarak çerçeveleniyor. “Rezervler artık bol değil” hikayesinin ilk ortaya çıktığı yer repo piyasasıdır Bu radar grafiğinde, “IORB oranında veya üzerinde repo işlemlerinin oranı”, gerçekten bol bir rezerv sisteminden sessiz sedasız çıktığımızın en açık göstergesidir. 2018'in üçüncü çeyreğinde ve 2019'un başlarında, bu çizgi nispeten içe doğruydu: bol rezervler, çoğu teminatlı finansmanın, rezerv dengesi oranının (IORB) alt sınırının altında rahatça işlem görmesi anlamına geliyordu. Eylül 2019'a kadar, repo piyasası çökmeden hemen önce, teminat ve rezerv kıtlığının tipik bir belirtisi olan IORB'ye eşit veya daha yüksek oranlarda giderek daha fazla geri alım işlemi işlem gördüğü için bu çizgi keskin bir şekilde dışarı itildi. Şimdi Haziran 2025 ile Ekim 2025'e bakın: Açık mavi çizgi (Haziran) hala güvenli bir şekilde içeride, ancak Ekim 2025 kırmızı çizgisi dışa doğru uzanıyor ve 2019 konturuna yakın, bu da repo işlemlerinin politika faizinin alt sınırına dokunma oranının yükseldiğini gösteriyor. Başka bir deyişle, tüccarlar ve bankalar, rezervler artık rahat bir şekilde bol olmadığı için gecelik finansman için fiyatları yükseltiyor. Diğer göstergelerle birlikte (daha fazla…